ویروس HPV چیست؟

عفونت HPV یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد پوست یا غشای مخاطی (زگیل) می شود. بیش از 100 نوع ویروس HPV یا پاپیلومای انسانی وجود دارد.

برخی از انواع عفونت HPV باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی دیگر می توانند انواع مختلف سرطان را ایجاد کنند.

بیشتر عفونت های HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع ویروسHPV  دستگاه تناسلی می توانند باعث سرطان قسمت تحتانی رحم شوند که به واژن (دهانه رحم) متصل می شود.

انواع دیگر سرطان ها ، از جمله سرطان های مقعد ، آلت تناسلی ، واژن ، ولو و پشت گلو (حفره حلق) ، با هم با عفونت ویروسHPV  ارتباط دارند.

این عفونت ها اغلب از طریق رابطه جنسی یا تماس پوستی با پوست دیگر منتقل می شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر سویه های ویروس HPV که منجر به زگیل های تناسلی یا سرطان دهانه رحم می شوند ، کمک کنند.

---

در بیشتر موارد ، سیستم ایمنی بدن قبل از ایجاد زگیل ، عفونت ویروس HPV را شکست می دهد. اما وقتی زگیل ظاهر می شود ، بسته به نوع ویروس HPV در شکل ظاهری متفاوت است:

انواع زگیل ویروس HPV

زگیل ناحیه تناسلی

اینها به صورت ضایعات تخت ، برجستگی های کوچک گل کلم مانند یا برآمدگی های ریز مانند ساقه ظاهر می شوند. در زنان ، زگیل های تناسلی بیشتر در مجرا ظاهر می شوند اما می توانند در نزدیکی مقعد ، دهانه رحم یا واژن نیز ایجاد شوند.

در مردان ، زگیل های تناسلی در آلت تناسلی و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شوند. زگیل های تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شوند ، اگرچه ممکن است خارش داشته باشند یا احساس حساسیت کنند.

زگیل های معمولی

زگیل های معمولی به صورت برجستگی هایی خشن و درشت ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان ایجاد می شوند. در بیشتر موارد ، زگیل های معمولی ناخوشایند هستند ، اما ممکن است دردناک یا مستعد آسیب یا خونریزی باشند.

میخچه کف پا

زگیل کف پا سخت و دانه ای است که معمولاً روی پاشنه یا توپ های پای شما ظاهر می شود. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی شوند.

زگیل های تخت

زگیل های تخت ضایعاتی با سطح صاف و کمی برجسته هستند. این زگیل ها می توانند در هر جایی ظاهر شوند ، اما کودکان معمولاً آنها را روی صورت دارند. در مردان در منطقه ریش قرار گرفته و در زنان روی پاها قرار می‌گیرد.

سرطان دهانه رحم

تقریباً همه سرطان های دهانه رحم ناشی از عفونت ویروس HPV است ، اما ایجاد سرطان دهانه رحم ممکن است بعد از عفونت HPV 20 سال یا بیشتر طول بکشد.

عفونت ویروس HPV و سرطان دهانه رحم به طور معمول علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. به همین دلیل واکسینه شدن در برابر عفونت HPV بهترین محافظت شما در برابر سرطان دهانه رحم است.

از آنجا که سرطان دهانه رحم زودهنگام علائمی ایجاد نمی کند ، انجام آزمایشات غربالگری منظم در خانم ها برای تشخیص هرگونه تغییر پیش سرطانی در دهانه رحم که منجر به سرطان می‌شود بسیار حیاتی است.

---

در خصوص آزمایش پاپ اسمیر بیشتر بدانیم

---

دستورالعمل های فعلی توصیه می کنند که زنان 21 تا 29 ساله هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.

به خانم های 30 تا 65 ساله توصیه می شود که هر سه سال یکبار ، آزمایش HPV DNA هم زمان با آزمایش پاپ انجام دهند.

زنان بالای 65 سال می توانند در صورت انجام سه آزمایش پاپ متوالی یا دو آزمایش HPV DNA و پاپ بدون نتیجه غیرطبیعی ، آزمایش را متوقف کنند.

---

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

اگر شما یا فرزندتان دارای هر نوع زگیلی باشید که باعث خجالت ، ناراحتی یا درد شود ، از پزشک خود مشاوره بگیرید.

علل ابتلا به عفونت ویروس HPV

عفونت HPV هنگام ورود ویروس HPV به بدن معمولاً از طریق بریدگی ، سایش یا پارگی کوچک در پوست اتفاق می افتد. ویروس در وهله اول از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود.

عفونت های HPV دستگاه تناسلی از طریق مقاربت جنسی ، رابطه جنسی مقعدی و سایر تماس های پوست به پوست در ناحیه تناسلی منتقل می‌شوند.

برخی از عفونت های HPV که منجر به ضایعات دهانی یا تنفسی فوقانی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می‌شوند.

اگر باردار هستید و به عفونت HPV با زگیل های تناسلی مبتلا هستید ، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. بندرت ، عفونت ممکن است باعث رشد غیرسرطانی در حنجره کودک شود.

زگیل تناسلی مسری است.

آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با زگیل گسترش یابند. زگیل می تواند وقتی کسی که قبلاً زگیل داشته چیزی را لمس کرده است آن را لمس کند ، گسترش یابد.

عوامل خطرزای ویروس HPV

عفونت ویروس HPV شایع است. عوامل خطرزای این ویروس عبارتند از:

تعداد شرکای جنسی

هرچه شریک جنسی شما بیشتر باشد ، احتمال ابتلا به عفونت ویروس HPV در دستگاه تناسلی بیشتر است. رابطه جنسی با شریکی که چندین شریک جنسی داشته نیز خطر ابتلای شما را افزایش می دهد.

سن

زگیل های رایج بیشتر در کودکان رخ می دهد و زگیل های تناسلی اغلب در بزرگسالان و جوانان رخ می دهد.

سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت ویروس HPV قرار دارند. سیستم ایمنی بدن با بیماری با اچ آی وی یا ایدز یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که پس از پیوند اعضا استفاده می شود ، تضعیف می‌شود.

زخم یا پوست آسیب دیده

مناطقی از پوست که سوراخ شده یا باز شده اند بیشتر در معرض ابتلا به زگیل مشترک هستند.

تماس شخصی

لمس زگیل فرد یا عدم استفاده از محافظ قبل از تماس با سطوحی که در معرض ویروس HPV قرار گرفته اند – مانند دوش های عمومی یا استخرها – ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهد.

عوارض و ماندگاری ویروس HPV

ضایعات دهانی و فوقانی تنفسی

برخی از عفونت های ویروس HPV باعث ایجاد ضایعات روی زبان ، لوزه ها ، کام نرم یا حنجره و بینی می شوند.

سرطان

برخی از گونه های ویروس HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. این سویه ها ممکن است به سرطان های دستگاه تناسلی ، مقعد ، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی کمک کنند.

جلوگیری از ابتلا به ویروس HPV

زگیل های معمولی

پیشگیری از عفونت های HPV که باعث زگیل‌های مشترک می شوند دشوار است. اگر یک زگیل مشترک دارید ، می توانید با عدم چیدن زگیل و جویدن ناخن ها ، از شیوع عفونت و ایجاد زگیل های جدید جلوگیری کنید.

میخچه کف پا

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت HPV که باعث زگیل کف پا می شود ، در استخرهای عمومی و رختکن کفش یا صندل بپوشید.

زگیل ناحیه تناسلی

می توانید خطر ابتلا به زگیل های تناسلی و سایر ضایعات دستگاه تناسلی مرتبط با ویروس HPV را با استفاده از موارد زیر کاهش دهید:

• ماندن در یک رابطه جنسی متقابل یک همسر
• تعداد شرکای جنسی خود را کاهش دهید
• استفاده از کاندوم ، که می تواند خطر انتقال ویروس HPV را کاهش دهد

واکسن ویروس HPV

سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده است. آخرین مورد Gardasil 9 است که برای استفاده در مردان و زنان از 9 تا 45 سال برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل های تناسلی مورد استفاده قرار گرفته است.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری واکسیناسیون معمول ویروس HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می کنند ، اگرچه این تزریق را می توان از 9 سالگی انجام داد.

برای دختران و پسران این واکسن قبل از تماس جنسی و زمانی که هنوز در معرض ویروس HPV قرار نگرفته اند مناسب است.

تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین جوانی با شروع فعالیت جنسی زودتر ارتباط ندارد.

هنگامی که فردی به ویروس HPV آلوده شد ، ممکن است واکسن آنقدرها موثر نباشد یا اصلاً موثر نباشد. همچنین ، پاسخ به واکسن در سنین پایین بهتر از سنین بالاتر است.

اگر این واکسن قبل از آلوده شدن فرد تزریق شود ، می تواند از بیشتر موارد سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.

اکنون به همه افراد 11 و 12 ساله توصیه می شود که به جای برنامه 3 دوز توصیه شده قبلی ، دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند.

نوجوانان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند طبق برنامه به روز شده دو دوز واکسن بزنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوزه برای کودکان زیر 15 سال موثر است.

نوجوانان و جوانان که سری واکسن را بعداً ، در سنین 15 تا 26 سالگی شروع می کنند ، باید سه دوز واکسن را دریافت کنند.

اقتباس شده از: Mayoclinic