آزمایش MCV

آزمایش MCV حجم متوسط سلولی ، یک عدد مهم است که در آزمایش شمارش کامل خون (CBC) اندازه‌گیری می‌شود. MCV مقداری است که اندازه متوسط گلبول‌های قرمز خون را در یک نمونه خون توصیف می‌کند. این آزمایش می‌تواند به تشخیص انواع مختلف کم خونی و سایر شرایط سلامتی کمک کند.

آزمایش MCV اطلاعات مهمی را ارائه دهد، اما به تنهایی استفاده نمی‌شود. MCV معمولاً همراه با آزمایش CBC و سایر اندازه‌گیری‌های گلبول‌های قرمز، از جمله میانگین غلظت هموگلوبین سلولی (MCHC) و عرض توزیع گلبول‌های قرمز (RDW) آزمایش می‌شود. این آزمایش‌ها با هم می‌توانند برای تشخیص دقیق مورد استفاده قرار گیرند.

MCV پایین (یا میکروسیتوز) به این معنی است که گلبول‌های قرمز خون (RBC) کوچک هستند و MCV بالا (یاماکروسیتوز) به این معنی است که گلبول‌های قرمز بزرگ هستند.

آزمایش MCV می‌تواند یک آزمایش مفید باشد حتی زمانی که تعداد گلبول‌های قرمز خون و سایر آزمایش‌ها طبیعی است. این امر به ویژه در مورد بیماری کلیوی هم صادق است.

در این مقاله توضیح خواهیم داد که چرا یک آزمایش MCV انجام می‌شود، چه انتظاراتی از آزمایش باید داشت و چگونه نتایج آن را تفسیر کرد.

هدف از آزمایش  MCV

آزمایش MCV  یکی از شماره‌هایی است که به عنوان بخشی از آزمایش CBC ارائه می‌شود. بنابراین ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی هر زمان که CBC تجویز شود، MCV  را آزمایش می‌کنند.

این نوع آزمایش خون ممکن است به عنوان بخشی از معاینات غربالگری معمول تجویز شود. همچنین ممکن است به عنوان بخشی از تشخیص، درمان و پیگیری بسیاری از شرایط پزشکی دیگر هم انجام شود.

---

مطالب مرتبط: آزمایش شمارش کامل خون یا CBC

---

با این حال، مواقعی وجود دارد که یک پزشک می‌خواهد هنگام ارزیابی علائم یا وضعیت پزشکی به طور خاص به MCV نگاه کند. برخی از این موارد عبارتند از:

• برای ارزیابی علائم احتمالی کم خونی مانند خستگی، رنگ پریدگی پوست و سبکی سر
• تشخیص انواع کم خونی
• برای ارزیابی سایر ناهنجاری‌های خونی مانند تعداد غیر طبیعی گلبول‌های سفید یا پلاکت‌ها
• به عنوان یک آزمایش اضافی در بسیاری از موارد پزشکی
• برای تخمین پیش آگهی در افراد مبتلا به برخی موارد پزشکی

اندازه گیری MCV

MCV را می‌توان به طور مستقیم توسط یک آنالایزر اندازه گیری کرد یا با استفاده از یک فرمول محاسبه کرد. در محاسبه MCV، هماتوکریت (چه مقدار از خون گلبول‌های قرمز است، به عنوان درصد) در ده ضرب می‌شود و بر تعداد گلبول‌های قرمز تقسیم می‌شود. این عدد در میلیون‌ها سلول در هر میلی متر مکعب خون اندازه گیری می‌شود.

معنی MCV

MCV عددی است که اندازه متوسط گلبول‌های قرمز در گردش خون را توصیف می‌کند. بنابراین، MCV بالا به این معنی است که گلبول‌های قرمز خون بزرگتر از حد متوسط هستند. برعکس، MCV کم به این معنی است که آن‌ها کوچکتر از میانگین هستند.

اندازه گیری متوسط گلبول‌های قرمز خون برای تعیین نوع کم خونی فرد بسیار مفید است. مثلا:

• MCV بالا با کم خونی کمبود ویتامین B12 دیده می‌شود
• MCV پایین با کم خونی فقر آهن دیده می‌شود

ارزش MCV معمولاً در طول زمان کاملاً ثابت است. به آرامی تغییر می‌کند مگر اینکه فرد تزریق خون دریافت کند.

محدودیت‌های آزمایش MCV

شرایطی وجود دارد که در آن تست MCV چندان مفید نیست.

پس از انتقال خون: اگر فردی تزریق خون داشته باشد، عددMCV ارزش کمی دارد. در این مورد، MCV اندازه متوسط گلبول‌های قرمز خون تزریق‌شده همراه با گلبول‌های قرمز خون خود فرد را نشان می‌دهد. بنابراین، MCV باید قبل از شروع انتقال خون اندازه گیری شود.

کم خونی‌های مختلط: اگر فردی بیش از یک نوع کم خونی داشته باشد، MCV کمتر کمک کننده خواهد بود. به عنوان مثال، اگر فردی دارای کم خونی شدید فقر آهن و کم خونی شدید ناشی از کمبود اسید فولیک باشد، MCV  او می‌تواند طبیعی باشد. دلیل آن این است که نوع اول کم خونی باعث MCV پایین می‌شود، در حالی که نوع دوم باعث افزایش MCV می‌شود که منجر به خواندن کلی نرمال می‌شود.

موارد مثبت کاذب: در تنظیمات خاص، MCV  ممکن است به طور کاذب بالا می‌رود. این می‌تواند زمانی رخ دهد که گلبول‌های قرمز لخته می‌شوند. گاهی اوقات این اتفاق در بیماری آگلوتینین سرد، پاراپروتئینمی‌ها، مولتیپل میلوما و آمیلوئیدوز رخ می‌دهد. همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که قند خون فرد بسیار بالا باشد.

آزمایش‌های مشابه MCV

میانگین هموگلوبین سلولی (MCH) از نزدیک با MCV دنبال می‌شود. از آنجایی که این اعداد اطلاعات مشابهی را ارائه می‌دهند، پزشکان معمولاً به MCV متکی هستند و توجه کمتری به MCH در قرائت‌های CBC دارند. (MCH را نباید با MCHC که در تشخیص کم خونی استفاده می‌شود اشتباه گرفت).

آزمایش‌های تکمیلی MCV

MCV به تنهایی استفاده نمی‌شود. بلکه همراه با سایر تست‌های انجام شده در CBC خوانده می‌شود. به عنوان مثال، استفاده از MCV به تنهایی ممکن است منجر به تالاسمی (یک بیماری ارثی که باعث از بین رفتن گلبول‌های قرمز خون می‌شود) به اشتباه به عنوان کم خونی فقر آهن تشخیص داده شود. این می‌تواند زیاداتفاق بیفتد زیرا هر دو دارای MCV. 3 پایین هستند

برای جلوگیری از این امر، پزشکان به موارد دیگری نیز برای تصویر دقیق‌تر نگاه می‌کنند، از جمله:

• شمارش گلبول‌های قرمز: شمارش گلبول‌های قرمز (RBC) تعداد گلبول‌های قرمز خون در نمونه خون است.
• هموگلوبین و/یا هماتوکریت: هموگلوبین ماده‌ای است که اکسیژن را در خون حمل می‌کند. هماتوکریت اندازه گیری مقداری از خون است که از گلبول‌های قرمز تشکیل شده است.
• میانگین غلظت هموگلوبین سلولی (MCHC): MCHC میانگین غلظت هموگلوبین موجود در گلبول قرمز است.
• عرض توزیع گلبول‌های قرمز (RDW): RDW اندازه گلبول‌های قرمز را اندازه می‌گیرد.

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای توضیح بیشتر درخواست کند. این آزمایشات ممکن است شامل شمارش رتیکولوسیت یا سطح آهن باشد.

قبل از آزمایش MCV

لازم نیست قبل از انجام CBC سطح فعالیت یا آنچه می‌خورید را محدود کنید. این آزمایش را می‌توان در اکثر آزمایشگاه‌ها و بیمارستان‌های ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی انجام داد.

در طول آزمایش MCV

MCV بر روی نمونه خون گرفته شده از ورید انجام می‌شود. اگر در بیمارستان هستید و در حال حاضر یک پورت در رگ دارید، ممکن است از جای آن پورت کشیده شده باشد.

یک تکنسین آزمایشگاه یا فلبوتومیست ابتدا منطقه را تمیز می‌کند. سپس یک تورنیکت روی بازوی شما قرار می‌دهند. بعد از اینکه رگ شما را پیدا کردند، سوزن را وارد رگ می‌کنند.

هنگامی که سوزن وارد رگ می‌شود، یک ضربه تیز را احساس خواهید کرد. علاوه بر این، ممکن است هنگام گرفتن نمونه فشار احساس کنید.

هنگامی که آزمایش انجام شد، فلبوتومیست سوزن را برمی دارد و فشار را روی زخم سوراخ شده تا زمانی که خونریزی متوقف شود، نگه می‌دارد. سپس یک باند یا گاز بسته‌بندی می‌کنند.

بعد از آزمایش MCV

تا زمانی که احساس خوبی داشته باشید، به محض انجام آزمایش، آنجا را ترک خواهید کرد.

عوارض جانبی شایعی ندارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خونریزی: افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌کنند یا دارای شرایط خونریزی هستند، ممکن است نیاز داشته باشند که برای مدتی روی محل مورد نظر فشار وارد کنند تا خونریزی متوقف شود.
• هماتوم: کبودی است که ممکن است در محل خونگیری ایجاد شود. در افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌کنند یا دارای یک بیماری خونریزی دهنده هستند، بیشتر دیده می‌شود.
• عفونت: هر زمان که پوست سوراخ می‌شود، خطر عفونت کمی وجود دارد.

تفسیر نتیجه آزمایش MCV

مدت زمان تا رسیدن به نتایج ممکن است متفاوت باشد. گاهی اوقات بستگی به این دارد که آیا آزمایشگاه در محل است یا اینکه خون شما باید به آزمایشگاه دیگری ارسال شود. در یک بیمارستان یا کلینیک دارای آزمایشگاه، نتایج در همان روز در دسترس است.

نتیجه باید با آزمایش CBCهای قبلی مقایسه شود. به این ترتیب، می‌توانند ببینند که آیا MCV شما در طول زمان تغییر کرده است یا خیر.

در اغلب موارد، یک پزشک می‌خواهد در صورت ابتلا به کم خونی، MCV را بررسی کند تا بتواند نوع شما را تعیین کند. چندین چیز می‌تواند باعث بالا یا پایین بودن MCV شود. اما پزشک شما همیشه باید MCV را در کنار سایر اندازه گیری‌ها هنگام جستجوی علت کم خونی تفسیر کند.

محدوده مرجع MCV

یک MCV معمولی ۸۰ تا ۹۶ فمتولیتر در هر سلول است. (فمتولیتر یک میکرومتر مکعب است.)

MCV بالا یا پایین غیرمعمول می‌تواند شرایط مختلفی را نشان دهد. علاوه بر کم خونی، MCV خارج از محدوده مورد انتظار می‌تواند نشان دهنده مسمومیت، کمبود ویتامین و بیماری کبدی باشد.

MCV پایین (میکروسیتوز)

MCV پایین ممکن است با موارد زیر دیده شود:

• کمبود آهن
• تالاسمی
• کم خونی بیماری مزمن
• کم خونی سیدروبلاستیک
• مسمومیت از سرب
• HgC و سایر هیبریدهای هموگلوبین
• اسفروسیتوز

MCV بالا (ماکروسیتوز)

MCV معمولا با افزایش سن افزایش می‌یابد. در واقع، حدود ۳۰ درصد از بزرگسالان مسن‌تر بدون دلیل واضح، MCV افزایش می‌یابد. شرایط مرتبط با MCV بالا عبارتند از:

• کمبود ویتامین  B12
• کمبود فولات
• بیماری کبد
• اعتیاد به الکل
• کم کاری تیروئید
• برخی از کم خونی‌های همولیتیک
• بیماری آگلوتینین سرد
• سندرم‌های میلودیسپلاستیک/پره لوسمی
• کمخونی آپلاستیک
• ماکروسیتوز خوش خیم خانوادگی
• برخی از داروهای شیمی درمانی
• هیپوکسی مزمن (سطح پایین اکسیژن در خون) مانند COPD
• مسمومیت با مونوکسید کربن

بالاترین سطوح MCV (به عنوان مثال، بالاتر از ۱۲۵، معروف به ماکروسیتوز شدید) معمولاً به دلیل کمبود ویتامین B12 یا فولات یا بیماری آگلوتینین سرد است.

منبع: very well Health