آزمایش AST یا آسپارتات آمینوترانسفراز

آزمایش AST یا آسپارتات آمینوترانسفراز یک آزمایش خون است که آسیب کبد را بررسی می کند. پزشک ممکن است این آزمایش را برای اطلاع از بیماری کبدی و نظارت بر درمان تجویز کند.

کبد اندامی است که کارهای مهم زیادی انجام می‌دهد.

کبد مایعی به نام صفرا ایجاد می کند که به بدن در هضم غذا کمک می کند. همچنین مواد زائد و سایر سموم را از خون حذف می کند و پروتئین و موادی را تولید می کند که به لخته شدن خون کمک می کند.

مصرف الکل یا مواد مخدر و بیماری هایی مانند هپاتیت می تواند به کبد آسیب برساند و آن را از انجام این کارها باز دارد.

AST یا آسپارتات آمینوترانسفراز آنزیمی است که کبد آن را می سازد. اندام های دیگر مانند قلب ، کلیه ها ، مغز و ماهیچه ها نیز مقادیر کمتری از AST را در خود دارند.

AST به نام دیگر یعنی SGOT (ترانس آمیناز گلوتامیک اگزالواستیک سرم) هم شناخته می‌شود.

به طور معمول ، سطح AST در خون پایین است. اما هنگامی که کبد آسیب می بیند ، AST بیشتری در خون قرار می دهد و سطح آن افزایش می یابد.

سطح بالای AST نشانه آسیب کبدی است ، اما می تواند به این معنا نیز باشد که شما به اندام دیگری مانند قلب یا کلیه ها که باعث ایجاد آن می شود آسیب رسانده‌اید.

به همین دلیل است که پزشکان اغلب آزمایش AST را همراه با آزمایش سایر آنزیم های کبدی انجام می دهند.

چرا به این آزمایش AST نیاز است؟

در صورت مشاهده علائم آسیب کبدی ، پزشک می تواند آزمایش AST را تجویز کند ، این علائم شامل:

• پوست یا چشم های زرد رنگ که زردی نامیده می شود
• خستگی
• ضعف
• شکم متورم
• دل درد
• کاهش اشتها
• خارش پوست
• ادرار تیره رنگ
• مدفوع رنگ روشن
• تورم در پاها و مچ پا
• کبودی

دلایل دیگر برای انجام آزمایش AST:

• در معرض ویروس هپاتیت قرار گرفته باشید.
• الکل زیاد می نوشید.
• دارویی مصرف می کنید که به کبد آسیب می رساند.
• سابقه خانوادگی بیماری کبدی دارید.
• چاقی دارید.
• مبتلا به دیابت یا سندرم متابولیک هستید.
• بیماری کبد چرب غیر الکلی داشته اید.

ممکن است پزشک شما بخواهد این آزمایش را انجام دهید تا ببینید آیا درمان‌هایی که برای بیماری کبد انجام می‌دهید موثر است یا خیر.

آزمایش AST همچنین بخشی از یک پانل جامع متابولیک است – آزمایش خونی که پزشک شما به عنوان بخشی از یک آزمایش معمول انجام می دهد.

چگونه برای آزمایش AST آماده شویم؟

برای آزمایش AST نیازی به آمادگی خاصی ندارید.

به پزشک خود بگویید که چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید. برخی از داروها می توانند بر نتایج این آزمایش تأثیر بگذارند.

در طول آزمایش چه اتفاقی می افتد؟

یک پرستار یا متخصص آزمایشگاه نمونه ای از خون شما را – معمولاً از ورید بازوی شما – می گیرد.

آنها ابتدا یک نوار را در قسمت بالای بازوی شما می بندند تا رگ شما پر از خون شود و متورم شود.

سپس ناحیه ای روی بازوی شما را با یک ضد عفونی کننده تمیز کرده و یک سوزن را در یکی از رگ‌های شما قرار می دهند.

خون شما وارد یک ویال یا لوله می شود.

آزمایش خون فقط باید چند دقیقه طول بکشد. پس از گرفتن خون ، کارشناس آزمایشگاه نوار را برداشته و سوزن را بیرون می آورد.

آنها یک تکه گاز و یک بانداژ را در محل قرار دادن سوزن برای جلوگیری از خونریزی قرار می دهند.

خطرات آزمایش AST چیست؟

آزمایش خون AST بی خطر است. خطرات معمولاً جزئی هستند و می توانند شامل موارد زیر باشند:

• خون ریزی
• کبودی
• عفونت
• هنگام وارد کردن سوزن درد ایجاد می شود
• غش یا احساس سرگیجه

تفسیر نتیجه آزمایش AST خون

شما باید نتایج را در حدود یک روز تحویل بگیرید. نتایج به واحد در لیتر (واحد/لیتر) داده می شوند. محدوده نرمال آزمایش AST خون عبارت است از:

• مردان: 10 تا 40 واحد/لیتر
• زنان: 9 تا 32 واحد/لیتر

محدوده دقیق شما ممکن است بستگی به آزمایشگاهی داشته باشد که پزشک از آن استفاده می کند. در مورد مشخصات پرونده خود با آنها صحبت کنید.

سطوح بالاتر از حد نرمال AST می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• هپاتیت مزمن (مداوم)
• سیروز (آسیب طولانی مدت و زخم کبد)
• انسداد مجاری صفراوی که مایع گوارشی را از کبد به کیسه صفرا و روده منتقل می کند
• سرطان کبد

سطوح بسیار بالای AST می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• هپاتیت ویروسی حاد
• آسیب به کبد در اثر داروها یا سایر مواد سمی
• انسداد جریان خون به کبد

پزشک شما ممکن است سطوح AST و ALT را با هم مقایسه کند. اگر بیماری کبدی داشته باشید ، معمولاً سطح ALT شما بالاتر از سطح AST شما خواهد بود.

شرایط دیگر که به کبد وابسته نیست و می تواند سطح AST شما را افزایش دهد عبارت است از:

• سوزن
• حمله قلبی
• ورزش شدید
• آسیب عضلانی
• بارداری
• پانکراتیت
• تشنج
• عمل جراحي

برخی از بیماری ها یا داروهایی که مصرف می کنید می توانند در آزمایش AST نتیجه “مثبت کاذب” را ایجاد کنند. این بدان معناست که آزمایش شما مثبت است ، حتی اگر آسیب کبدی نداشته باشید.

موارد زیر می توانند نتیجه مثبت کاذب ایجاد کند:

• کتواسیدوز دیابتی (بدن شما نمی تواند انسولین کافی تولید کند ، که به قند کمک می کند وارد سلول های شما شود.)
• برخی آنتی بیوتیک ها مانند اریترومایسین استولات یا پارامینوسالسیلیک اسید (پاسر)

آیا آزمایش های دیگری را انجام خواهم داد؟

AST معمولاً به عنوان بخشی از گروهی از آزمایشات عملکرد کبد به نام پانل کبد انجام می شود. اغلب با آزمایش آلانین آمینوترانسفراز (ALT) ، یکی دیگر از آنزیم های کبدی ، تجویز می شود.

ALT در تشخیص بیماری های کبدی دقیق تر از AST است. پس آزمایش AST می تواند با دقت بیشتری نشان دهد که آیا مشکل در کبد یا در قسمت دیگری از بدن شما ، مانند قلب یا ماهیچه ها است.

پزشک شما می تواند میزان ALT را با AST در خون شما مقایسه کند تا بداند آیا شما دچار آسیب کبدی شده اید یا با ارگان دیگری مانند قلب مشکل دارد.

همچنین ممکن است پزشک آزمایش های دیگری از آنزیم ها و پروتئین های کبد شما انجام دهد ، مانند:

• فسفاتاز قلیایی
• آزمایش ALP
• آزمایش بیلی روبین
• پروتئین کل

با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که همه نتایج آزمایش کبد خود را درک کرده اید. همچنین دریابید که چگونه این نتایج بر درمان شما تأثیر می گذارد.

منبع: WEBMD