آزمایش آنتی بادی بعد از واکسن کرونا یا بررسی اثربخشی واکسن کرونا

آیا با انجام آزمایش آنتی بادی بعد از واکسن کرونا می‌توان دریافت که واکسن کرونا به طور کامل اثربخش بوده و می‌تواند از ما محافظت کند؟

واکسن کرونا COVID-19 در برابر عفونت ها و بیماری کرونا بسیار محافظ است. همچنین افراد مبتلا به عفونت های نادر به ندرت بیمار می شوند یا می میرند.

بعنوان مثال اگر بخواهید بدانید که در کودکی واکسنی که زده اید هنوز از شما در برابر سرخک محافظت می کند یا خیر ، یک آزمایش خون ساده که به عنوان “تیتر آنتی بادی” شناخته می شود به شما پاسخ می دهد.

این کار با جستجوی آنتی بادی های سرخک در خون شما و برآورد تعداد آن انجام می شود. اگر هیچ آنتی بادی سرخک تشخیص داده نشود یا سطح آن برای محافظت بسیار پایین باشد ، به یک تزریق تقویت کننده نیاز دارید.

برای تشخیص اثربخشی واکسن کرونا SARS-CoV-2 ، بسیاری از آزمایشات آنتی بادی های پروتئین نوکلئوکپسید را تشخیص می دهند ، که فقط در افرادی که از عفونت طبیعی جان سالم به در برده‌اند ، یافت می‌شود.

یعنی اگر تا به حال بیماری  COVID-19 نداشته اید و یکی از آن آزمایش ها را انجام نداده اید ، نتیجه منفی خواهید داشت.

آزمایش آنتی بادی

آزمایش آنتی بادی به شما می‌گوید که سطح آنتی بادی بدن شما در برابر بیماری جدی ، بیماری علامتی یا عفونت افزایش یافته است. اما مشخص نیست این تعداد آنتی بادی برای برای جلوگیری از سویه های دیگر بیماری کرونا و جلوگیری از عفونت کافی باشد.

و اگرچه نتایج اولیه امیدوار کننده به نظر می رسد ، ما هنوز کاملاً مطمئن نیستیم که سطح آنتی بادی بهترین راه برای ارزیابی اثربخشی واکسن های COVID-19 است. با این حال ،

آنتی بادی ها مکانی منطقی برای شروع جستجوی نشانگر بیولوژیکی هستند که به عنوان ارتباط حفاظتی شناخته می شود.

---

در مورد آزمایش آنتی بادی بیشتر بدانیم

---

آنتی بادی خنثی کننده (آنتی بادی نوترولایز)

آنتی بادی های خنثی کننده ، به ویژه – آنتی بادی هایی که به منظور جلوگیری از ورود ویروس و آلوده شدن سلول ها به ذرات عفونی ویروس چسبیده اند ، با محافظت در برابر ویروس های دیگر مرتبط هستند.

بر خلاف ایمنی ناشی از سلول ، که عمدتاً توسط سلول های T هدایت می شود ، اندازه گیری آنتی بادی ها نسبتاً آسان است. اما این احتمال نیز وجود دارد که ممکن است در نهایت به بیش از یک رابطه مرتبط دست پیدا کنیم.

دو مطالعه اخیر ارتباط بین خنثی سازی تیتر آنتی بادی پس از واکسیناسیون و احتمال عفونت را موفقیت آمیز گزارش کرده اند.

اولین مورد ، که تعداد کمی از عفونت های خفیف و بدون علامت موفقیت آمیز در گروه بزرگی از کارکنان مراقبت های بهداشتی را مورد بررسی قرار داد ، نشان داد که میزان آنتی بادی های خنثی کننده در مقایسه با گروه های کنترل سن و جنس در افرادی که مبتلا شده اند کمتر است.

در مطالعه دوم ، که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است ، مشخص شد که سطوح بالاتری از آنتی بادی های خنثی کننده و آنتی بادی های اتصال دهنده (که به عوامل بیماری زا متصل می شوند تا با تخریب گلبول های سفید خون مشخص شوند) با کاهش خطر ابتلا به بیماری در افرادی که دریافت کرده‌اند ارتباط دارد.

مطالعات جدید

دو مطالعه بر روی موارد غیرانسانی – به عبارت دیگر میمون ها – نشان می دهد که سطح آنتی بادی برای محافظت در برابر بیماری های جدی نباید فوق العاده بالا باشد.

در اولین مورد ، که دسامبر گذشته در مجله Nature منتشر شد ، محققان دوزهای مختلف آنتی بادی را از ماکاک رزوس که از COVID-19 بهبود یافته بود به میمون های دیگر منتقل کردند و سپس آنها را در معرض ویروس قرار دادند.

حیواناتی که دوز بالای آنتی بادی دریافت کردند و یکی از سه موردی که دوز متوسط دریافت کردند ، هیچ نشانه ای از عفونت نشان ندادند.

اما میمون های دیگر آلوده شدند ، حتی حیواناتی که دوز کمی از آنتی بادی های منتقل شده را داشتند ، در مقایسه با میمون هایی که آنتی بادی نداشتند ، در ویروس های تنفسی تحتانی و فوقانی به طور قابل توجهی کوتاه تر از مدت زمان تکثیر ویروس بودند.

مطالعه دوم سطح آنتی بادی های پروتئین سنبله ویروس را در مجاری تنفسی رزوس ماکاک که دو دوز واکسن را با قدرت های مختلف دریافت کرده بودند ، ارزیابی کرد.

جای تعجب نیست که دوزهای بالاتر واکسن باعث افزایش سطح آنتی بادی ها شد.

اما برای متوقف کردن تکثیر ویروس در ریه ها سطوح پایین تری از آنتی بادی ها لازم بود تا در مجاری هوایی فوقانی قرار گیرند.

این توضیحی بود که چرا واکسن های کنونی بسیار در برابر بیماری های شدید موثرتر هستند و چرا بسیاری از عفونت های پیشرفتی فقط علائم تنفسی فوقانی را شامل می شوند ، مانند احتقان بینی ، آبریزش بینی و گلودرد.

بنابراین ، سطح آنتی بادی بعد از واکسن کرونا چقدر باید باشد؟

این سوال فعلا پاسخ ندارد. این امر نشان می دهد که نشان می دهد سطوح بالاتر آنتی بادی با خطر بیماری کمتر ارتباط دارد.

تشخیص سطح ایمنی اولیه بسیار مشکل تر است ، همانطور که برای سرخک ، سرخجه و برخی ویروس های دیگر مشکل است.

برای انجام این کار ، محققان باید بارها نشانگرهای احتمالی ایمنی را در تعداد زیادی از افراد واکسینه شده اندازه گیری کنند ، و به اندازه کافی از این افراد واکسینه شده باید بیمار شوند.

در حالی که سطح آنتی بادی های خنثی کننده به طور طبیعی با گذشت زمان کاهش می یابد ، سلول های حافظه B برای تشخیص پروتئین سنبله ویروس و ایجاد آنتی بادی های خنثی کننده بیشتر در پاسخ آماده هستند.

شواهدی وجود دارد که پاسخ سلول B به واکسیناسیون به طور خاص “قوی و احتمالاً طولانی مدت است”.

آنتی بادی بعد از واکسن کرونا چقدر ماندگار است؟

ما به طور قطع نمی دانیم ، اما مطالعه ای در سال 2008 بر روی 32 نفر که از بیماری همه گیر آنفولانزای 1948 در دوران کودکی جان سالم به در بردند نشان داد که نه دهه ، بلکه این افراد هنوز می توانند آنتی بادی های بسیار عملکردی و خنثی کننده آن ویروس را تولید کنند.

واکسیناسیون COVID-19 سلول های T حافظه را برای ما باقی می گذارد ، که به قطعات بسیاری از قسمت های مختلف ویروس کرونا پاسخ می دهند و باعث می شود آنها کمتر فریب انواع مختلف را بخورند.

مطالعات مربوط به پاسخ سلول های T به انواع SARS-CoV-2 در افراد آلوده و واکسینه شده قبلی نشان داد که این نوع پاسخ ایمنی فقط کمی تحت تأثیر قرار می گیرد یا اصلاً تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، حتی زمانی که پاسخ آنتی بادی شکست می خورد.

. به جای اینکه منتظر عفونت های موفقیت آمیز باشیم ، سازندگان واکسن به سادگی باید نمونه های خون را آزمایش کنند تا ببینند آیا آستانه حفاظتی از پیش تعیین شده برآورده شده است یا خیر.

تیترهای آنتی بادی می توانند به ما نشان دهند که برای محافظت در برابر انواع جدید به تقویت کننده نیاز داریم. این همان فرایندی است که FDA برای صدور مجوز واکسن های جدید آنفولانزا هر ساله استفاده می کند.

مطلب پایانی

اما به خاطر داشته باشید در حالی که فناوری پشت واکسن های COVID-19 به خوبی شناخته شده است ، ما دائماً در مورد ویروس بیشتر می آموزیم. رسیدن به این نقطه با SARS-CoV-2 زمان می برد.

پاسخ ایمنی فردی شما ممکن است به دلایل مختلفی متفاوت باشد ، از جمله قدرت سیستم ایمنی بدن ، نوع ویروسی که با آن برخورد می کنید و ترکیب خاص واکسن که دریافت کرده اید.

همانطور که در چند هفته گذشته به ما نشان داده شده است ، احتمال ابتلا به عفونت های بزرگ با نوع دلتا افزایش می یابد ، و این باعث ایجاد عدم اطمینان بلاتکلیفی حتی برای واکسینه شده شده است.

با این حال ، همه شواهد موجود به احتمال بسیار زیاد نشان می دهد که شما توسط واکسن خود به خوبی محافظت می شوید – و بسیار ایمن تر از کسی است که اصلاً واکسینه نشده است.