آزمایش آلرژی پوستی

در طول آزمایش آلرژی پوستی ، پوست شما در معرض مواد مشکوک به آلرژی (آلرژن ها) قرار می گیرد و سپس برای علائم واکنش آلرژیک بررسی می شود.

آزمایش آلرژی پوستی همراه با سابقه پزشکی ، می‌تواند تأیید کند که آیا ماده خاصی که لمس یا تنفس می کنید یا می خورید باعث ایجاد علائم آلرژی می شود یا خیر.

چرا آزمایش آلرژی پوستی انجام می‌شود؟

اطلاعات حاصل از آزمایش های آلرژی پوستی به پزشک کمک کند تا یک برنامه درمان آلرژی شامل اجتناب از آلرژن ها، داروها یا تزریق واکسن آلرژی (ایمونوتراپی) تجویز کند.

آزمایش آلرژی پوستی و حساسیی که به طور گسترده برای کمک به تشخیص شرایط آلرژیک مورد استفاده قرار می گیرد ، شامل موارد زیر است:

• تب یونجه (رینیت آلرژیک)
• آسم آلرژیک
• درماتیت (اگزما)
• حساسیت غذایی
• حساسیت به پنی سیلین
• حساسیت به سم زنبور عسل

آزمایش آلرژی پوستی به طور کلی برای بزرگسالان و کودکان در هر سنی ، از جمله نوزادان بی خطر است. اما در شرایط خاص ، آزمایش آلرژی پوستی توصیه نمی شود.

پزشک ممکن است آزمایش آلرژی پوستی را در موارد زیر توصیه کند:

سابقه واکنش آلرژیک شدید داشته باشید.

ممکن است شما به مواد خاصی آنقدر حساس باشید که حتی مقادیر کمی که در آزمایش پوستی استفاده می شود می تواند باعث واکنش تهدید کننده زندگی (آنافیلاکسی) شود.

داروهایی مصرف کنید که ممکن است با نتایج آزمایش تداخل داشته باشد.

اینها شامل آنتی هیستامین ها ، بسیاری از داروهای ضد افسردگی و برخی از داروهای سوزش سر دل هستند. پزشک شاید تشخیص دهد که بهتر است مصرف این داروها را ادامه دهید تا اینکه برای آماده سازی آزمایش پوست ، آنها را موقتاً قطع نکنید.

شرایط خاص پوستی داشته باشید.

اگر اگزما یا پسوریازیس شدید بر مناطق وسیعی از پوست بازوها و پشت شما تأثیر می گذارد – محل های معمول آزمایش – ممکن است پوست شفاف و بدون دخالت کافی برای انجام یک آزمایش موثر وجود نداشته باشد.

سایر بیماری های پوستی ، مانند درماتوگرافی ، می تواند نتایج آزمایش های نامعتبر را ایجاد کند.

آزمایش خون آلرژی پوستی

آزمایش خون (آزمایش آنتی بادی ایمونوگلوبولین E in vitro) می تواند برای کسانی که نباید یا نمی توانند آزمایش آلرژی پوستی انجام دهند مفید باشد. ولی آزمایش خون برای حساسیت به پنی سیلین استفاده نمی شود.

به طور کلی ، آزمایش آلرژی پوستی و حساسیت برای تشخیص حساسیت به مواد معلق در هوا مانند گرده ، شوره حیوان خانگی و کنه های گرد و غبار قابل اعتمادتر است.

آزمایش آلرژی پوستی ممکن است به تشخیص حساسیت غذایی نیز کمک کند. اما از آنجا که حساسیت غذایی می تواند پیچیده باشد ، شاید نیاز به آزمایش یا روش های اضافی داشته باشید.

خطرات آزمایش آلرژی پوستی

شایع ترین عارضه جانبی آزمایش آلرژی پوست ، برجستگی های کمی متورم ، قرمز و خارش دار است. این گلیم ها ممکن است در طول آزمایش بیشتر به چشم بیایند.

در برخی افراد ، ناحیه ای از تورم ، قرمزی و خارش ممکن است چند ساعت پس از آزمایش ایجاد شود و برای چند روز باقی بماند.

به ندرت ، آزمایش آلرژی پوستی می تواند واکنش آلرژیک شدید و فوری ایجاد کند ، بنابراین انجام آزمایش آلرژی پوستی در مطب که تجهیزات و داروهای اضطراری مناسب در دسترس است بسیار مهم است.

چگونه آماده آزمایش آلرژی پوستی شوید

قبل از آزمایش آلرژی پوست ، پزشک از شما سوالات مفصلی در مورد سابقه پزشکی ، علائم و نشانه های شما و روش معمول شما برای درمان آنها می پرسد.

پاسخ های شما می تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا آلرژی در خانواده شما وجود دارد یا خیر و آیا واکنش آلرژیک باعث علائم شما می شود یا خیر؟

پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی برای جستجوی سرنخ های بیشتر در مورد علت علائم و نشانه های شما انجام دهد.

داروهایی که می توانند با نتایج آزمایش آلرژی تداخل داشته باشند

قبل از تعیین زمان آزمایش آلرژی پوست ، لیستی از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه خود را بیاورید. برخی از داروها می توانند واکنش های آلرژیک را سرکوب کرده و مانع از نتیجه گیری دقیق آزمایش آلرژی پوستی شوند.

داروهای دیگر ممکن است خطر ایجاد واکنش آلرژیک شدید در طول آزمایش را افزایش دهند.

از آنجا که داروها با سرعت های مختلف از سیستم خارج می شوند ، ممکن است پزشک از شما بخواهد که مصرف داروهای خاص را تا 10 روز متوقف کنید.

داروهایی که می توانند با آزمایش پوستی تداخل داشته باشند عبارتند از:

• آنتی هیستامین ها ، مانند هیدروکسیزین (ویستاریل).
• آنتی هیستامین های بدون نسخه ، مانند لوراتادین (کلاریتین ، آلاورت) ، دیفن هیدرامین (بنادریل) ، کلرفنیرامین ، ستیریزین (آلرژی زیرتک) و فکسوفنادین (آلگرا).
• داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای مانند نورتریپتیلین (پاملور) و دسیپرامین (نورپرامین).
• برخی از داروهای سوزش سر دل ، مانند سایمتیدین (تاگامت) و رانیتیدین.
• داروی آسم اومالیزوماب (زولیر).

این دارو می تواند نتایج آزمایش را به مدت شش ماه یا بیشتر حتی پس از قطع مصرف مختل کند. اکثر داروها روزها تا هفته ها بر نتایج تأثیر می گذارند.

انواع آزمایشات آلرژی پوستی

آزمایش آلرژی پوستی معمولاً سریع انجام می شود. به طور معمول ، این آزمایش حدود 20 تا 40 دقیقه طول می کشد.

برخی از آزمایش‌ها واکنش‌های آلرژیک فوری را تشخیص داده می‌شود ، چراکه در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض آلرژن ایجاد می شود.

سایر آزمایش‌ها واکنشهای آلرژیک تاخیری را تشخیص می دهند که در طول چند روز ایجاد می شوند.

تست خارش پوست

تست خارش پوست ، که به آن تست سوراخ یا خراش نیز گفته می شود ، واکنش های آلرژیک فوری به بیش از 50 ماده مختلف را به طور همزمان بررسی می کند.

این آزمایش معمولاً برای شناسایی حساسیت به گرده ، کپک ، شوره حیوان خانگی ، کنه گرد و غبار و غذاها انجام می شود.

در بزرگسالان ، این آزمایش معمولاً روی ساعد انجام می شود. کودکان ممکن است در قسمت فوقانی کمر آزمایش شوند.

همه تست های پوستی دردناک نیستند در این نوع آزمایش از سوزن هایی استفاده می شود که به سختی به سطح پوست نفوذ می کنند. شما خونریزی نخواهید داشت یا بیشتر از ناراحتی لحظه ای خفیف احساس نخواهید کرد.

پس از تمیز کردن محل آزمایش با الکل ، متخصص تست گیری علائم کوچکی را روی پوست شما می کشد و یک قطره عصاره آلرژن را در کنار هر علامت قرار می دهد.

سپس از لانست استفاده می کند تا عصاره ها را به سطح پوست بچسباند. یک لانست جدید برای هر ماده حساسیت زا استفاده می شود.

برای بررسی اینکه آیا پوست شما به طور عادی واکنش نشان می دهد ، دو ماده اضافی روی سطح پوست خراشیده شده قرار می‌گیرد:

هیستامین

هیستامین در بیشتر افراد ، باعث واکنش پوستی می شود. اگر به هیستامین واکنش نشان ندهید ، آزمایش پوست حساسیت شما ممکن است حساسیت را حتی در صورت داشتن آن نشان ندهد.

گلیسیرین یا سالین

گلیسیرین و سالین در اکثر مردم ، هیچ واکنشی ایجاد نمی کنند. اگر به گلیسیرین یا سالین واکنش نشان دهید ، ممکن است پوست حساسی داشته باشید.

برای جلوگیری از تشخیص حساسیت کاذب ، نتایج آزمایش باید با احتیاط تفسیر شود.

حدود 15 دقیقه پس از خاراندن پوست ، پرستار پوست شما را از نظر علائم واکنش های آلرژیک مشاهده می کند. اگر به یکی از موادی که مورد آزمایش قرار گرفته اید حساسیت دارید ، دچار برجستگی برجسته ، قرمز و خارش دار می شوید (ممکن است شبیه نیش پشه باشد).

سپس پرستار اندازه برجستگی را اندازه گیری کرده و نتایج را ثبت می کند. در مرحله بعد ، او پوست شما را با الکل تمیز می کند تا لکه ها از بین بروند.

تست تزریق آلرژن به پوست

ممکن است به آزمایشی نیاز داشته باشید که با استفاده از سوزن مقدار کمی عصاره آلرژن را فقط به پوست بازو تزریق کنید (آزمایش داخل پوستی).

محل تزریق پس از حدود 15 دقیقه از نظر علائم واکنش آلرژیک مورد بررسی قرار می گیرد. پزشک ممکن است این آزمایش را برای بررسی حساسیت به سم حشرات یا پنی سیلین توصیه کند.

تست پچ

آزمایش پچ به طور کلی برای بررسی اینکه آیا یک ماده خاص باعث التهاب حساسیتی پوست (درماتیت تماسی) می شود ، انجام می گیرد.

تست های وصله ای می توانند واکنش های آلرژیک تاخیری را تشخیص دهند ، که ممکن است چند روز طول بکشد.

در تست های پچ از سوزن استفاده نمی شود. در عوض ، مواد حساسیت زا بر روی لکه هایی اعمال می شوند که سپس روی پوست شما قرار می گیرند.

در حین انجام آزمایش وصله ، پوست شما ممکن است در معرض 20 تا 30 عصاره از موادی قرار بگیرد که می توانند باعث ایجاد درماتیت تماسی شوند.

اینها می توانند شامل لاتکس ، داروها ، عطرها ، مواد نگهدارنده ، رنگ مو ، فلزات و رزین ها باشند.

شما تکه ها را به مدت 48 ساعت روی بازو یا پشت خود نگه می‌دارید. در این مدت باید از استحمام و فعالیت هایی که باعث تعریق شدید می شوند خودداری کنید.

هنگامی که به مطب پزشک خود باز می گردید ، لکه ها برداشته می شوند. پوست تحریک شده در محل پچ ممکن است نشان دهنده حساسیت باشد.

نتایج آزمایش آلرژی پوستی

قبل از خروج از مطب پزشک ، نتایج آزمایش خارش پوست یا آزمایش داخل پوستی را می دانید. آزمایش پچ ممکن است چند روز یا بیشتر طول بکشد تا نتایج حاصل شود.

آزمایش آلرژی پوستی مثبت به این معنی است که ممکن است به ماده خاصی حساسیت داشته باشید. قسمت‌های بزرگتر معمولاً نشان دهنده میزان بیشتری از حساسیت است.

یک آزمایش آلرژی پوستی منفی به این معنی است که شما احتمالاً به یک آلرژن خاص حساسیت ندارید.

به خاطر داشته باشید ، آزمایش آلرژی پوستی همیشه دقیق نیستند. آنها گاهی اوقات نشان می دهند که آلرژی وجود ندارد (مثبت کاذب) ، یا آزمایش پوستی ممکن است وقتی در معرض چیزی قرار می گیرید که به آن حساسیت دارید (منفی کاذب) واکنش نشان ندهد.

ممکن است نسبت به آزمایشی که در موارد مختلف انجام شده است واکنش متفاوتی نشان دهید. یا ممکن است در طول آزمایش به ماده ای واکنش مثبت نشان دهید اما در زندگی روزمره به آن واکنش نشان ندهید.

برنامه درمان آلرژی شما ممکن است شامل داروها ، ایمونوتراپی ، تغییرات در محیط کار یا خانه شما یا تغییرات رژیم غذایی باشد.

از پزشک خود بخواهید هر چیزی را که در مورد تشخیص یا درمان شما درک نمی کنید توضیح دهد.

با نتایج آزمایش که آلرژن ها را شناسایی می کند و یک برنامه درمانی برای کنترل ، می توانید علائم و نشانه های آلرژی را کاهش داده یا از بین ببرید.

منبع: Mayoclinic