آزمایشات سه ماهه سوم بارداری اطلاعات زیادی را برای ارزیابی نهایی مشکلات پزشکی و احتمالی نوزاد قبل از زایمان برای نظارت بر سلامت مادر، ارائه می دهد.

این آزمایشات شامل موارد زیر است:

آزمایش HIV هپاتیت B

اگر زنی در فعالیت‌های پرخطر مانند (تماس جنسی محافظت نشده یا استفاده از داروهای داخل وریدی ) شرکت کند ممکن است عفونت هایی مانند HIV یا هپاتیت B را به جنین منتقل کند ، به همین دلیل آزمایش مجدد این عفونت ها در سه ماهه سوم توصیه می شود.

بعضاً توصیه می شود آزمایش بیماری های مقاربتی مانند سوزاک ، کلامیدیا و سفلیس در سه ماهه سوم انجام یا تکرار شود.

تست NST

ممکن است به زن باردار در جریال آزمایشات سه ماهه سوم بارداری ، آزمایش بدون استرس (NST) داده شود.

این آزمایش غیرتهاجمی ، پس از هفته 28 انجام می شود ، بیشتر در بارداری های پرخطر یا زمانی که جنین به دلیل نظارت بر سلامتی و به دنبال نشانه های پریشانی سقط شده ، استفاده می شود.

این آزمایش ضربان قلب جنین را در ارتباط با حرکت اندازه گیری می کند.

هنگامی که پزشک چگونگی تاثیر انقباضات بر ضربان قلب جنین را کنترل می‌کند ، ممکن است آزمایش بدون استرس توسط یک تست استرس انقباضی تجویز شود.

به زن باردار دارویی داده می شود که باعث انقباضات خفیف (استرس) می شود ، پس از آن ضربان قلب جنین دوباره کنترل می شود.

---

مطالب مرتط: آزمایشات سه ماهه اول بارداری

---

غربالگری ادرار برای پروتئین و یا گلوکز

در هر ویزیت قبل از زایمان در سه ماهه اول ، دوم و به خصوص در آزمایشات سه ماهه سوم بارداری ، از مادر خواسته می‌شود که نمونه ادرار بدهد ، که معمولاً در مطب با استفاده از یک چوب چک برای بررسی وجود گلوکز (قند) نمونه گیری می شود.

اگرچه مقدار کمی گلوکز و پروتئین به طور معمول در ادرار وجود دارد ، اما سطوح بالای آن می تواند نشان دهنده مشکل باشد و ممکن است نیاز به آزمایش بیشتر داشته باشد.

سطح پروتئین

سطح بالای پروتئین در ادرار یک علامت هشدار دهنده است.

ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری کلیه باشد یا به دلیل افزایش عفونت ، دارو ، یا استرس روحی و جسمی ، یک افزایش موقتی باشد.

برخی از آزمایشات اضافی که ممکن است برای تعیین علت بالا بودن سطح پروتئین انجام شود. این آزمایشات شامل:

• آزمایش 24 ساعته پروتئین ادرار
• تجزیه و تحلیل کامل ادرار یا کشت ادرار (برای شناسایی هر گونه باکتری یا مخمر موجود)

پره اکلامپسی یا فشار خون بارداری

نگرانی ویژه در سه ماهه دوم و سوم پره اکلامپسی (گاهی اوقات توکسمی یا فشار خون ناشی از بارداری نیز نامیده می شود) ، اختلالی است که با فشار خون بالا و مقادیر زیاد پروتئین در ادرار مشخص می شود و تقریباً در 8 ماهگی از حاملگی ها رخ می دهد.

علائم شامل تورم ، افزایش ناگهانی وزن ، سردرد و تغییرات بینایی است. عوامل خطر شامل موارد زیر است:

• اولین بارداری
• بارداری بیش از یک فرزند
• سن (نوجوانان و زنان بالای 40 سال)
• ابتلا به دیابت
• فشار خون بالا
• بیماری کلیوی

این عوامل می تواند منجر به کاهش هوا و تغذیه کودک از طریق جفت شود و باعث وزن کم هنگام تولد یا عوارض دیگر شود.

اگر به اندازه کافی زود مطلع شوید، با بررسی معمول فشار خون و سطح پروتئین ادرار، مشکلات سلامتی مادر و نوزاد قابل کنترل است.

آزمایش گلوکز

سطوح بالای گلوکز ادرار ممکن است نشانه ای از دیابت تشخیص داده نشده باشد که در مادر وجود دارد یا دیابت بارداری که نوعی دیابت که می تواند در دوران بارداری ایجاد شود. آزمایش مثبت ادرار برای قند با آزمایش قند خون تأییدی همراه است ، که معمولاً برای غربالگری دیابت بارداری در سه ماهه دوم (بین هفته های 24 تا 28 بارداری) مورد استفاده قرار می گیرد.

کشت ادرار برای تشخیص باکتری در ادرار (ممکن است تکرار شود)

به زنان باردار توصیه می شود اگر با استفاده از کشت ادرار بین هفته 12 تا 16 بارداری یا در اولین ویزیت قبل از تولد ، باکتریوری بدون علامت غربالگری شد ، در سه ماهه سوم نیز تکرار شود. باکتریوری بدون علامت در بارداری زمانی تشخیص داده می شود که مقادیر قابل توجهی باکتری توسط کشت ادرار یافت شود اما زن هیچ علائمی را در ارتباط با عفونت مجاری ادراری مانند درد یا فوریت ادرار کردن تجربه نکند.

---

مطالب مرتبط: آزمایش قند خون

---

پنل strep گروه B

استرپتوکوک گروه B یا (GBS) باکتری هایی هستند که به عنوان بخشی از فلور طبیعی در واژن و نواحی گوارشی حدود 25 درصد از زنان وجود دارند. این باکتری با استرپتوکوک گروه A که باعث گلو درد استرپتوکوک می شود ، متفاوت است.

GBS معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند ، مگر در هنگام زایمان در واژن.

در این مورد ، می توان به عفونت رحم ، مایع آمنیوتیک ، مجاری ادراری و هر گونه برشی که در حین سزارین ایجاد می شود ، گسترش یابد.

در زمان زایمان ، هنگامی که نوزاد از کانال تولد عبور می کند ، باکتری ها را قابل استنشاق یا بلع هستند.

نوزادان مبتلا ممکن است در عرض 6 ساعت علائم خود را نشان دهند.

هنگام تولد تا 2 ماهگی در صورت عدم درمان ، نوزاد ممکن است عفونی ، ذات الریه ، دچار کم شنوایی یا بینایی شود یا درجات مختلفی از اختلالات جسمی و یادگیری در نوزاد ایجاد شود.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه می کند که همه زنان باردار در هفته های 35 تا 37 بارداری توسط آزمایشات سه ماهه سوم بارداری برای GBS غربالگری شوند.

نمونه هایی از ناحیه واژن و راست روده مادر جمع آوری می شود و در عرض 24 تا 48 ساعت آزمایشگاه می تواند وجود باکتری های استرپتوکوکی گروه B را مشخص کند. در صورت وجود باکتری ها ، یا اگر زن قبل از اتمام آزمایش زایمان می کند ، توصیه می شود در طول زایمان آنتی بیوتیک را به صورت داخل وریدی دریافت کند.

GBS ممکن است در واژن یک زن در تمام دوران بارداری وجود داشته باشد. بنابراین ، آزمایش GBS در اوایل بارداری برای تعیین وجود یا عدم وجود آن در هنگام زایمان مفید نیست و ممکن است خطر انتقال آن را به نوزاد در حین زایمان وجود داشته باشد.

فقط آزمایش در اواخر بارداری ، بین هفته های 35 تا 37 ، مفید است.

آزمایش CBC یا شمارش کامل خون (ممکن است تکرار شود)

شمارش کامل خون (CBC) آزمایشی است که سلول‌های گردش شده در خون را ارزیابی می کند. خون از سه نوع سلول معلق در مایع به نام پلاسما تشکیل شده است:

• گلبول قرمز (RBC)
• گلبول سفید (WBC)
• پلاکت (PLT)

برای شناسایی و پیشگیری از مشکلات ، CBC ممکن است قبل از بارداری ، در ابتدای بارداری و یک یا چند بار در دوران بارداری انجام شود.

اولین نتایج پایه را می توان با مقادیر بعدی مقایسه کرد تا به دنبال تغییراتی باشیم که می تواند نشان دهنده یک مشکل سلامتی باشد.

گلبول قرمز (RBC)

گلبول‌های قرمز حاوی هموگلوبین هستند ، پروتئینی که رنگ قرمز را به خون می بخشد. به اکسیژن در ریه های شما متصل می شود ، آن را به سراسر بدن منتقل و درون سلول ها و بافت ها رها می کند.

در دوران بارداری ، هموگلوبین زن باید اکسیژن کافی را برای برآوردن نیازهای او و جنین منتقل کند. اگر یک زن RBC و یا هموگلوبین کافی نداشته باشد، مبتلا به کم خونی است.

بسیاری از زنان باردار درجاتی از کم خونی را تجربه خواهند کرد. در حالی که کم خونی خفیف می تواند شما را خسته و ضعیف کند ، کم خونی شدیدتر در یک زن باردار می تواند اکسیژن بسیار کمی را برای جنین دریافت و از رشد طبیعی جلوگیری کند.

همه زنان در حین زایمان مقدار کمی خون از دست می دهند. اگرچه این معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند ، اما حتی مقدار کمی از دست دادن خون می تواند برای زنان مبتلا به کم خونی مضر باشد.

یک پزشک ممکن است بخواهد قبل از زایمان میزان هموگلوبین خون یک زن باردار را بداند تا تاثیر احتمالی از دست دادن خون مورد انتظار را ارزیابی کند.

گلبول سفید (WBC)

گلبول های سفید خون از بدن در برابر عفونت ها محافظت می کند و همچنین سایر عملکردهای ایمنی را نیز انجام می دهد.

ارزیابی WBC ها در دوران بارداری یک زن می تواند به تشخیص عفونت ها کمک کند تا قبل از ایجاد مشکلات بهداشتی قابل توجه در مادر یا نوزاد ، آنها را درمان و برطرف کند.

پلاکت (PLT)

پلاکت ها قطعات سلولی خاصی در خون هستند که به تشکیل لخته برای توقف خونریزی کمک می کنند.

زنانی که تعداد پلاکت آنها پایین است یا پلاکت هایی دارند که عملکرد مناسبی برای تشکیل لخته ندارند ، در معرض خطر خونریزی تهدید کننده زندگی در هنگام زایمان هستند.

در صورت تشخیص مشکل پلاکت ، ممکن است آزمایش پیگیری برای کمک به تعیین گزینه های درمانی مورد نیاز باشد.

---

اطلاعات بیشتر درخصوص آزمایش CBC خون

---

آزمایش هورمون تحریک کننده تیروئید در صورتی که زن سابقه بیماری تیروئید داشته باشد

بارداری باعث ایجاد تغییرات طبیعی در عملکرد بسیاری از غدد درون ریز می شود ، اما بر غده تیروئید که هورمون هایی مانند تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) تولید می کند و برای رشد سالم جنین و همچنین حیاتی هستند ، تأثیر قابل توجهی دارد.

زنان مبتلا به بیماری تیروئید در صورت باردار شدن معمولاً نیاز به نظارت دقیق دارند.

یک پزشک ممکن است در آزمایشات سه ماهه سوم بارداری از آزمایشات هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) برای نظارت بر عملکرد تیروئید در دوران بارداری استفاده کند.

TSHتوسط هیپوفیز (یک غده کوچک در مغز ) ، در پاسخ به سطح پایین T4 یا T3 تولید می شود.

افزایش سطح TSH در زنانی که از هورمون تیروئید استفاده می کنند ممکن است به این معنی باشد که دوز جایگزینی هورمون آنها باید افزایش یابد.

پنل آنتی بادی RBC

گروه های خونی شامل A ، B ، AB  یا O هستند و Rh مثبت یا منفی هستند. در آزمایشات سه ماهه سوم بارداری، زن باردار باید گروه خونی خود را بشناسد.

این آزمایش به این دلیل است که هم مادر و هم نوزادش ممکن است در صورتی که گروه خونی آنها با یکدیگر متفاوت باشد یا اگر مادر آنتی بادی (آنتی گلوبولین) دارد که با آنتی ژن‌ها روی گلبول‌های قرمز جنین واکنش نشان می دهد ، ممکن است منجر به یک بیماری جدی شود که به آن بیماری همولیتیک نوزاد (HDN) نامیده می شود.

معروف ترین مثال زمانی است که یک زن Rh منفی باردار یک نوزاد Rh مثبت است.

سیستم ایمنی زن می تواند آنتی بادی ایجاد کند که به آنتی ژن‌های مثبت Rh در گلبول های قرمز جنین متصل شده و آنها را برای نابودی هدف قرار دهد. اگرچه بعید است اولین نوزاد Rh مثبت بیمار شود ، اما آنتی بادی های تولید شده در اولین بارداری بر نوزادان Rh مثبت آینده تأثیر می گذارد.

---

مطالب مرتبط: آزمایشات سه ماهه دوم بارداری

---

آزمایش فیبرونکتین جنین (fFN)

آزمایش فیبرونکتین جنین (fFN) در صورتی انجام می شود که زنی در هفته 22 تا 35 بارداری باشد و علائم زایمان زودرس را داشته و خطر زایمان زودرس برای او پیش بینی شود.

هدف در این صورت مداخله برای جلوگیری از عوارض احتمالی جدی سلامتی نوزاد نارس است.

یک نمونه مایع دهانه رحم یا واژن جمع آوری شده و برای fFN ، گلیکوپروتئین موجود در مرز بین کیسه آمنیوتیک و پوشش رحم ، تجزیه و تحلیل می شود.

سطوح بالا می تواند به دلایلی غیر از خطر زایمان زودرس باشد. بنابراین ، یک نتیجه مثبت fFN نمی تواند زایمان زودرس را پیش بینی کند.

با این حال ، یک نتیجه منفی fFN به ما می‌گوید زایمان زودرس در 7-14 روز آتی اتفاق نمی افتد.

از آنجا که خطرات زیادی برای زایمان زودرس وجود دارد ، fFN  منفی می تواند بستری شدن های غیر ضروری و درمان دارویی را کاهش دهد.